بیش از ۳۰۰ نفر از استادان دانشگاههای شهر اصفهان در خصوص مشکل آلودگی هوای این شهر طی نامه ای به معصومه ابتکار رئیس سازمان حفاظت محیط زیست خواستار پیگیری و اطلاع رسانی های لازم در این زمینه شدند.
به گزارش ایمنا متن نامه ارسالی به شرح زیر است:
ناصرخسرو هزار سال پیش در وصف اصفهان نوشته است:«شهری است بر هامون نهاده، آب و هوایی خوش دارد و هرجا که ده گز چاه فرو برند آبی سرد خوش بیرون آید... و در شهر جویهای آب روان و بناهای نیکو و مرتفع ... و اندرون شهر همه آبادان که هیچ از وی خراب ندیدم و ... مردم آنجا میگفتند هرگز بدین شهر هشت من نان کم تر به یک درم کس ندیده است، و من در همه زمین پارسیگویان شهری نیکوتر و جامعتر و آبادانتر از اصفهان ندیدم، و گفتند اگر گندم و جو و دیگر حبوب بیست سال نهند تباه نشود ...»
ناصرخسرو هزار سال پیش در وصف اصفهان نوشته است:«شهری است بر هامون نهاده، آب و هوایی خوش دارد و هرجا که ده گز چاه فرو برند آبی سرد خوش بیرون آید... و در شهر جویهای آب روان و بناهای نیکو و مرتفع ... و اندرون شهر همه آبادان که هیچ از وی خراب ندیدم و ... مردم آنجا میگفتند هرگز بدین شهر هشت من نان کم تر به یک درم کس ندیده است، و من در همه زمین پارسیگویان شهری نیکوتر و جامعتر و آبادانتر از اصفهان ندیدم، و گفتند اگر گندم و جو و دیگر حبوب بیست سال نهند تباه نشود ...»
باید خدای را سپاس گفت که این قصه همان هزار سال پیش ثبت شد و دیگر گذر ناصرخسرویی در این روزها به دیار ما نیافتاد؛ وگرنه باید از چه مینوشت؟ از زایندهرود خشک؟ از درختانی که جامه سیاه دود بر تن کردهاند و از تنفس خود واماندهاند؛ چه رسد به آن که هوای شهر ما را تازه کنند؟ از ماشیندودیهایی که گرد سیاه سرب بر شهر میپاشند؟ از لحاف سیاه و سنگین آلودگی که چون بختکی بر شهر افتاده و همه را به خواب مرگ فرو میبرد؟ از برف سرخرنگی که امسال بارید و نشانمان داد چه بر ریه خود میدمیم؟ از مردمان ماسکبهدهان شهر؟ از مطبهای مملو از بیماران ریوی و تنفسی؟ از چهره کریه و مرگبار سرطان که حالا از سالمندان و بزرگترها گذشته و به کودکان معصوم این شهر پر از دود و آلودگی چنگ و دندان نشان میدهد؟ از هزینههای گزاف درمان بیماریهای صعبالعلاج ناشی از آلودگی هوا و آسیبهای روحی متعاقب آن؟ و یا از بالانشینهایی که سر کلاف درهم فاجعهی زیستمحیطی اصفهان را گم کردهاند؟
سالها پیش آب زایندهرود بهانهای برای رشد صنایع مختلف از قبیل ذوبآهن، فولاد مبارکه، پلیاکریل و پالایشگاه در اطراف اصفهان شد. صنایعی که هرکدام مایه افتخار هر ایرانی و محصولاتشان مایه رونق زندگی مردمان جایجای کشور پهناور ایران و از جمله اصفهان است؛ اما خشکی زایندهرود و آلودگی روزافزون این صنایع، تنها و تنها نصیب مردم اصفهان شده است. بنزین غیراستاندارد، خودروهای فرسوده، ضعف غیرقابلباور سامانههای حمل و نقل عمومی و البته قصه کشدار متروی شهرمان که خود «یکی داستان است پر آب چشم»، همگی نقش خود را در این بازی شوم و نفسگیر ایفا کردهاند.
ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 8 اسفند 1392برچسب:آلودگی هوا - اصفهان - استادان دانشگاه ها - سرطان - بنزین , توسط دکتر سید علیرضا عظیمی
|